Mundury
Pozwoliliśmy sobie na wprowadzenie mundurów polowych do naszej harcerskiej pracy. Było wiele czynników które przekonały nas do takich działań. Zawsze na spotkaniach z rodzicami spotykaliśmy się z problemem brudnych mundurów po każdej zbiórce, a w tym mundurze mamy iść do lasu, jak również do kościołą, bądź inne na uroczystości państwowe. Znaleźliśmy mundur który mało się brudzi, jest z dobrego materiału, sprawdzony i przede wszystkim tani.
Mundur Galowy
Mundurem Galowym naszej drużyny jest nic innego jak mundur zgodny z regulaminem mundurowym ZHP. Nasze barwy to czerń i bordo. Nosimy czarne chusty z bordowymi obszyciami, tak samo wyglądają nasze naramienniki. Do spódnic i krótkich spodni nosimy czarne getry z bordowymi wywijkami. Na głowach mamy bordowe berety z lilijką nad lewym okiem i oznaczeniem stopnia. Chusty trzymane są przez czarne pierścieie, w zależności czy harcerz jest instruktorem bądź nie, na pierścieniu widnieje złota bądź srebrna lilijka. Przez okres próbny członek drużyny nosi białą chustę, gdy wkracza w nasze szeregi otrzymuje prawdziwą chustę drużyny. Niemamy w zwyczaju wyszywać sprawności. Na rysunku obok przedstawiamy Plakietkę Drużyny.
Mundur Polowy
Mundur Polowy to wysokie ciemne buty, spodnie i bluza w kamulfarzu Flektarn lub WP wzór puma 98. Pod spodem czarny, zielony, bądź oliwkowy T-shirt. Planujemy aby na mundurze widniała tylko wygaszona plakietka drużyny, lecz dotychczasowo nie mamy na to środków finansowych. Na głowach nosimy borowe berety, takie jak w mundurze galowym.
Bohater
Jan Piwnik "Ponury" - "Donat" został pośmiertnie awansowany do stopnia majora. Dwukrotnie odznaczony był Krzyżem Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych. "Donat" został podwójnie pochowany - po raz pierwszy w Wawiórce nad Niemnem w 1944 roku i po raz drugi - w krypcie opactwa Ojców Cystersów w Wąchocku, po odbyciu swojej "ostatniej drogi" na ramionach towarzyszy broni - 10 - 12 czerwca 1988 roku - w 44 rocznicę bohaterskiej śmierci.
Nazwa cichociemni powstała w sposób bardzo prozaiczny.
Żołnierze powracający z kursów do macierzystych jednostek byli zobowiązani do zachowania całkowitej tajemnicy.
W.K. Stasiak wspomina: "Po zakończeniu odprawy z dowódcą spotkaliśmy się wreszcie z kolegami. Koledzy niemal rzucili się na nas z pytaniami (...) A my zobowiązani tajemnicą odpowiadaliśmy twardo, że mamy zakaz mówienia czegokolwiek o kursie i sprawach z nim związanych.
Na drugi dzień przyszedł do mnie por. Józef Wija - znany w brygadzie dowcipniś i złośliwiec.
(...) Zaczął mnie męczyć pytaniami. Odpowiedziałem mu, że przecież dobrze wie, że mamy siedzieć cicho (...) On, złośliwie, rysując palcem kółko na czole, powiedział: "ty ciemniaku, nawet mnie nie ufasz? Taki jesteś cicho-ciemniak!".
Z biegiem czasu wszystkich uczestników szkolenia zaczęto nazywać cichociemnymi.
_______________________________________________
Tekst przysięgi Cichociemnych
W obliczu Boga Wszechmogącego i Najświętszej Marii Panny, jako żołnierz powołany do służby specjalnej przysięgam, że poświęconego mi sprzętu, poczty i pieniędzy strzec będę nie tylko jako dobra państwowego, ale i jako środków i pieniędzy przeznaczonych dla odzyskania wolności Ojczyzny, a tajemnicy służby specjalnej dochowam, nawet wobec moich przełożonych i kolegów w konspiracji i nie zdradzę jej nikomu, aż do końca wojny. Tak mi Panie Boże dopomóż.
_______________________________________________
Skład Zgrupowania Partyzanckiego "Ponury":
Dowództwo zgrupowania:
dowódca - por. Jan Piwnik "Ponury" - "Donat"
zastępca dowódcy - ppor. Hipolit Krogulec - "Albiński"
adiutant - ppor. Leszek Popiel - "Antoniewicz"
dowódcy plutonu ochrony:
- pchor. Albin Hoppe - "Stefanowski" - do 8 sierpnia 1943 roku
- pchor. Marian Wikło - "Marian"
dowódca plutonu saperskiego - ppor. Jerzy Wojnowski - "Motor" (Zdrajca)
Zgrupowanie nr I:
dowódca - por. Eugeniusz Kaszyński - "Nurt"
Dowódcy oddziałów:
ppor. Euzebiusz Domoradzki - "Grot", a następnie ppor. Marian Świderski - "Dzik"
chor. Tomasz Waga "Szort" por. Jerzy Stefanowski "Habdank"
dowódca zwiadu konnego - wachm. Tomasz Wójcik "Tarzan"
Zgrupowanie nr II:
dowódcy :
- por. Waldemar Szwiec - "Robot" - do 14 października 1943 roku
- ppor. Jerzy Ryfiński - "Dalski" - od 14 do 21 października 1943 roku
- por. Marian Janikowski - "Kmicic"- od 21 października 1943 roku
zastępcy:
- ppor. Rafał Niedzielski - "Rafał" - "Mocny" - do 4 września 1943 roku
- por. Marian Janikowski - "Kmicic"- od 4 września do 21 października 1943 roku
dowódcy plutonów:
- ppor. Rafał Niedzielski - "Rafał"- "Mocny"- do 4 września 1943 roku, a następnie ppor. Jerzy Ryfiński - "Dalski"
- por. Marian Janikowski - "Kmicic" - kpr. Pchor. Tadeusz Jencz - "Allan"
Zgrupowanie nr III:
dowódca
- ppor. Stanisław Pałac "Mariański"
dowódcy oddziałów
- ppor. Władysław Czerwonka - "Jurek"
- Władysław Wasilewski - "Oset"
- ppor. Stefan Obara - "Stefan"
Każde zgrupowanie liczyło ok. 70 żołnierzy.